W każdym domu gdzie jest pies, jest też cały zestaw psich akcesoriów. Niezbędne są oczywiście obroża i smycz, a dla akit polecamy szelki, jednak dopiero po zakończeniu wzrostu (około roku). Zaletą szelek jest to, że pies nie wyswobodzi się z nich (akity potrafią bardzo sprytnie wysuwać głowę z obroży). Jeśli chodzi o ciągnięcie na smyczy to ani szelki ani obroża nie robią różnicy jeśli damy psu przyzwolenie na „prowadzenie nas”. Należy pamiętać, że akita jest psem dość silnym i potrafi być porywczy; umiejętność spokojnego spaceru akita musi nabyć w trakcie szkolenia/treningu.  Uniwersalne są szelki, które mają jednocześnie funkcję Easy Walk, czyli można je podpinać do smyczy nie tylko na karku, ale również z przodu pod szyją. My szelki dla akit kupiliśmy w sklepie internetowym TIP-TOP - szelki z linii Front Line są bezuciskowe i mają możliwość regulacji.

Pierwszą obróżkę szczeniak akita dostanie w naszej Hodowli, zadaniem nowego opiekuna będzie tylko kupić smycz. Dla dorosłych psów mamy obroże typu martingale, czyli obroża półzaciskowa. Mamy swojego ulubionego producenta psiej konfekcji – Dog Style szyje na wymiar, bardzo solidnie i ma piękne, kolorowe wzorzyste taśmy. Zazwyczaj wyrób starcza na długo, ale czasem nie ma sposobu na nadgryzioną smycz jak tylko kupić nową :P

Smycz dla małego akity może być już „dorosła” czyli z taśmy o szer. 2,5 cm, przepinana o regulowanej długości przynajmniej 120-220. Nie wiem jak to jest, ale długa czy krótka smycz u akity i tak zawsze się plącze koło nóg i psich nóg ;) Nie polecamy jednak smyczy automatycznej, która sama się zwija, jednak uczy psa ciągnąć, a ponadto nie sprawdza się kiedy trzeba szybko zareagować i ściągnąć psa do siebie. Na dalsze spacery kiedy nie chcemy psa puszczać, ale teren jest bezpieczny do tego, by psiak był dalej od nas, polecamy zaopatrzyć się w smycz-taśmę 15 m. Przy użyciu takiej taśmy można ćwiczyć z psem przywołanie zanim będziemy ćwiczyć tę komendę bez smyczy.

Czy akita potrzebuje kaganiec? Oczywiście, warto go mieć i czasem trzeba nawet mieć przy sobie np. u weterynarza czy w środkach masowego transportu. Trochę trudno dobrać kaganiec dla dużej głowy i dość krótkiego pyska i szczerze mówiąc w tej kwestii nie możemy nic polecić, trzeba przymierzać… Ważne, żeby kaganiec był dopasowany i żeby pies nie mógł go ściągnąć, ponadto powinien być fizjologiczny – taki, żeby pies mógł dyszeć i pić wodę. Warto przejrzeć ofertę kagańców Baskerville.

UWAGA!!! Jeśli musisz akitę gdzieś przymocować (przywiązać) to rób to TYLKO na łańcuchu, nie musi być to krowi łańcuch, ale na tyle mocny, żeby nie pękł. Akita przywiązana na sznurku czy smyczy szarpnie tylko dwa razy, a następnie zajmie mu minutę, żeby się odgryźć i uwolnić. Byliśmy już kilkakrotnie zaskoczeni, że zostawiony przywiązany pies za chwilkę już był z nami i wesoło merdał ogonem z kawałkiem smyczy dyndającym u szyi :D

Akita nie jest psem podwórkowym, ale uwielbia przebywać na dworze. Lubi miejsca, z których można obserwować otoczenie – taras, balkon, ganek jeśli mieszkamy w domu. Lubi też pospać, więc fajnie, żeby na podwórku miał swoje miejsce. Świetnie nadaje się do tego buda i akity dobrze ją przyswajają. Buda musi być ocieplona styropianem, który grzeje w zimie i chłodzi w lecie, musi mieć przynajmniej lekko spadzisty dach i wypust nad wejściem, fajnie by było, gdyby miała również zadaszony ganek. Buda musi mieć minimalne wymiary 80x100 cm, ale nie może być wysoka, ponieważ pies w razie chłodu ogrzewa ją swoim ciepłem. Wejście do budki wystarczy jeśli będzie 35x45 cm. Zobacz też Akita w domu czy na dworze

My mamy 3 budy, najczęściej korzysta z nich Tejin, bo on lubi pobyć samotnie, schować się i spokojnie odpocząć (jest chory na SA więc czasem bywa nerwowy i odczuwa dyskomfort swojej egzystencji). Wewnątrz bud są materace i koce, a w zimie wejście zakrywamy foliową kurtyną. Posłania okresowo pierzemy, a wnętrze myjemy preparatem insektobójczym.

Chip dla psów zawiera piętnastocyfrowy kod, który służy do identyfikacji właścicieli zwierzęcia. Do jego odczytania niezbędny jest skaner, w który są standardowo wyposażone schroniska, gabinety weterynaryjne, a także służby miejskie. By chip miał szansę spełnić swoje zadanie, należy dokonać rejestracji w bazach danych. Wszystkie nasze szczenięta akity są oznakowane chipami, numer chipa widnieje w umowie kupna psa oraz w książeczce zdrowia. Po odbiorze psiaka z Hodowli należy niezwłocznie dokonać rejestracji chipa w bazie Safe Animal – jest to międzynarodowa baza zwierząt, z której w pierwszej kolejności korzystają polskie schroniska i fundacje pomagające zwierzętom.

Na początku załóż swój profil w SAFE-ANIMAL. Na adres e-mail podany przez Ciebie w formularzu rejestracyjnym otrzymasz link aktywacyjny do swojego konta. Kliknij go i zarejestruj się w serwisie. Następnie znajdź zakładkę DODAJ i zarejestruj pupila. Rejestracja w bazie kosztuje 39 zł.

Dysplazja to stan chorobowy rozumiany jako przemieszczenie główki stawu biodrowego poza obręb panewki. Takie przemieszczenie powoduje często uszkodzenie chrząstki stawu, naciągnięcie wiązadeł i stan zapalny, co objawia się bólem i kulawizną u psa. Akita nie jest rasą predysponowana do dysplazji dziedzicznej, lecz na wszelki wypadek należy przebadać rodziców szczeniąt w kierunku dysplazji. Dysplazja może wystąpić w każdej dużej rasie rasie, nawet zdrowi i przebadani rodzice mogą być obciążeni w liniach przodków, co może skutkować dysplazją wrodzoną u 10% potomków. 

Szczenię to delikatne i kruche stworzenie, zdarza się, że na pewnym etapie ich rozwoju mięśnie, miednica i stawy szczeniaka „nie nadążają” za wzrostem kości długich. Należy uważnie obserwować rozwój szczenięcia! Trudno wychwycić pewne symptomy u małego nieporadnego gapcia, ruchliwej akitki – niezdarność psiaka, który potyka się o własne nogi budzi w nas zachwyt, ale w miarę wzrostu, niektóre objawy stają się widoczne. Zaniepokoić powinno wąskie lub iksowate ustawienie tylnych kończyn, lekko niepewny albo zbyt sztywny chód, bieg zajęczymi skokami (pies w galopie odbija się z obu nóg razem), trudności we wstawaniu, zwłaszcza po długim okresie odpoczynku. Te zaburzenia mogą, ale nie muszą oznaczać dysplazji, niezbędne jest badanie RTG stawów. W momencie rozpoznania u zwierzęcia dysplazji lub nieprawidłowości jest bardzo duża szansa wyleczenia.

Dysplazja to choroba polietiologiczna, czyli powodowana przez wiele czynników. Wpływ na jej rozwój mają także czynniki środowiskowe – może być ona nabyta na skutek niewłaściwego chowu, zaniedbania lub kontuzji. Trzeba zrobić wszystko, żeby zapobiec zmianom dysplastycznym i związanym z tym dolegliwościom:

1. Nie przekarmiać – masa psa jest jednym z głównych czynników sprzyjających rozwojowi dysplazji. Jest to szczególnie ważne w przypadku dużych, szybko rosnących ras, dla których karma powinna być szczególnie starannie zbilansowana tak, aby tempo wzrostu nie było zbyt szybkie.
2. Rozsądnie dawkować ruch u szczeniąt i młodych psów – najlepsze dla harmonijnego rozwoju mięśni i stawów są częste, ale nie forsowne spacery. Lepiej wyjść z młodym psem kilka razy dziennie  na 15-20 minutowy spacer niż na jeden wielokilometrowy marsz. Akity nie powinny być nadmiernie obciążone ruchem do wieku półtora roku!! Zalecamy by szczeniak do 6 miesięcy chodził na dwór tylko, żeby się załatwić! Jest to czas, w którym buduje się kościec, stawy, ścięgna. Jeśli chcesz biegać z psem, albo prowadzić go przy jadącym rowerze musisz poczekać.
3. Zapobiegać poruszaniu się psa po śliskich podłożach, bieganiu po panelach, kaflach w domu, lodzie w zimie.
4. Ograniczyć szczeniakowi do minimum chodzenie i bieganie po schodach oraz po nierównych powierzchniach (góry, kamienie, dziury w wysokiej trawie, redliny na polu) – ma to na celu uniknięcie urazów i kontuzji.
5. Szczeniak i młody pies nie powinien pokonywać przeszkód, skakać z dużej wysokości np. z kanapy – może to się źle skończyć z konsekwencjami na całe życie!

W profilaktyce dysplazji ważna jest zdrowa dieta wzbogacona o preparaty wspomagające rozwój chrząstek i więzadeł. W newralgicznym okresie zalecamy podawanie szczeniakom witamin dla psów w okresie wzrostu. Dostępne są też karmy weterynaryjne dla psów u których zdiagnozowano zmiany dysplastyczne.

Kiedy obserwujemy relacje szczeniąt można zauważyć, że ich wzajemne interakcje polegają głównie na podgryzaniu się nawzajem. Już 3-tygodniowe szczeniaki „walczą” ze sobą - jest to forma zabawy, ale przede wszystkim nauka używania swoich zębów i powściągania emocji. Maluch z upodobaniem ćwiczy na rodzeństwie swoje umiejętności łowieckie, a także kontrolę nad siłą ścisku szczęki. W późniejszym czasie będzie to potrzebne w kontaktach z ludźmi i innymi członkami domowego stada.

Warto pamiętać, że przez całe życie akity gryzienie, żucie to naturalna potrzeba i bardzo ważna aktywność.  Należy zapewnić szczeniakowi różnego rodzaju gryzaki, bezpieczne kości, piłki i zabawki i to nie tylko w okresie wymiany zębów. Pies pobawiony możliwości gryzienia będzie rozładowywał emocje gryząc meble, kapcie stając się domowym niszczycielem. Może też nabrać złych nawyków lub uciążliwych zachowań kompulsywnych. Każdorazowo trzeba przerywać taką aktywność kierując uwagę psiaka na atrakcyjną zabawkę. Pachnąca wołowa kość czy świńskie ucho doskonale sprawdzi się kiedy chcemy, żeby nasz pupil czymś się zajął, jest to też świetny sposób na psią nudę i urozmaicenie codzienności.

Oprócz mikrochipa, który służy do identyfikacji psa i jego właściciela dobrze by było, żeby zawsze przy obroży można było znaleźć szybki kontakt do właściciela. Nawet jeśli Twoja akita nie będzie biegała luzem, dla bezpieczeństwa (ucieczka, wypadek drogowy) polecamy adresówki takie jak np. Safe Pet – do nabycia w sklepie internetowym TUTAJ.

Nasze akity mają przy szelkach numerki niemieckiej bazy TASSO, ale to dlatego, że na spacery z bieganiem jeździmy pod niemiecką granicę niedaleko Szczecina. Na szczęście jeszcze nie zdarzyło się, żeby adresówki były potrzebne :) Dodatkowo, dla śledzenia naszych akit używamy profesjonalnych zestawów GARMIN, obroże komunikując sie z odbiornikiem podają pozycje psa co 3 sek. na jednym odbiorniku można mieć do 10 psów (mamy 3), zasięg urządzenia w terenie 14 km. Bardzo dobrze sprawdzają się w przypadku swobodnego biegania poza zasięgiem wzroku; system ten jest używany do szkoleń psów myśliwskich. Można dostać również tańsze lokalizatory dla psów, ale nic nie testowaliśmy na naszym stadzie. Jeden z takich testów znajdziecie TUTAJ

Klatka kenelowa znalazła się u nas 5 lat po tym jak akity pojawiły się w naszym domu. I została na stałe. Według nas jest to genialny wynalazek w każdym domu gdzie jest pies/psy. Nie mamy zamiaru przekonywać przeciwników kenela – kupisz kenel czy nie kupisz, to Twoja decyzja. Ale szczerze to nie znamy nikogo, kto mając klatkę kenelową dla psów chciałaby ją oddać.

Nasza hodowla jest hodowlą domową, psy mieszkają w domu z nami, ale mamy kojec na posesji w razie takiej ewentualności, żeby zamknąć tam psy kiedy potrzeba. Na komendę „do siebie” Taira biegnie do kojca wyprzedzając mnie, Tejin idzie z oporem, a Waki cuduje i zamula, żeby go tam nie zamknąć (za każdym razem psy dostają pochwałę i smakołyka podczas zamykania). Kojec ma jeden minus, którego nasze akity nie lubią – jest daleko od nas, bo na końcu ogrodu.

Tymczasem klatka kenelowa stoi w domu, w salonie przy kominie, w zasięgu wzroku i blisko domowego życia. W środku położyliśmy legowisko, czyli matę dry bed i tak powstało miejsce psa, bez określonego przeznaczenia dla którego psa ma to być. Nasz kenel nie jest klatką, jest schronieniem, miejscem odpoczynku i spokoju. Akity wcale nie mają złych skojarzeń w tej kwestii, mimo, że drzwi bywają zamykane kiedy trzeba. Psu wydaje się być bez różnicy czy leży w klatce czy obok – i tak leży i tak. Waki sam wchodzi do środka i odpoczywa przy otwartych drzwiczkach.

Kenel nie musi wcale być metalowym brzydactwem, w internecie pojawiły się piękne meblo-klatki w różnych kolorach, designach i wielkości oczywiście. Na razie jednak mamy klatkę jaką mamy, zaletą jej jest to, że jest składana i można ją zabrać na wyjazd, na kemping czy gdziekolwiek.
Kiedy jeszcze będziecie używać klatki kenelowej? Kiedy przyjdą goście, którzy boją się psów, albo dzieci, które się boją psów, albo kiedy młody pies zostaje sam w domu i z nudów demoluje mieszkanie, albo kiedy pies źle się czuje, jest w trakcie leczenia albo po narkozie i potrzebuje spokoju. Klatka świetnie się sprawdza w radzeniu sobie z lękiem separacyjnym psa. Przydatności jest naprawdę sporo. Tak więc razem z akitą polecamy od razu kupić klatkę kenelową - klatka dla szczeniaka będzie od początku jego miejscem odpoczynku oraz odstresowującego obgryzania kostek. Wymiary naszej klatki dla akit: szerokość 108 cm / głębokość 70 cm / wysokość 78 cm

Z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością Twoja akita od szczeniaka będzie szukała Twojej obecności zawsze i zawsze będzie blisko, a jak nie blisko, to w pobliżu, w zasięgu wzroku. Podobnie pewne jest to, że w nocy spać będzie przy Twoim łóżku (niektóre akity śpią w łóżku, ale tego nie praktykujemy ani nie polecamy). Ale kiedy mowa o legowisku mamy na myśli „miejsce psa” – takie, gdzie pies może spokojnie odpocząć, ale też takie gdzie ma pozostać kiedy jest odesłany „na miejsce” lub „do siebie”. Nie znaczy to, że akita będzie spędzać tam całe dnie, ani nawet pół/ćwierć dnia. Czasem przez wiele dni psie legowisko pozostaje puste, a nasze psy leżą gdzie popadnie – same wybierają sobie komfort odpoczynku.

Należy wiedzieć, że akicie nie przeszkadza twarda powierzchnia, podłoga, domowe gresy czy beton. Czasem specjalnie układa się ona w takich miejscach aby się ochłodzić. Ale lubi też wylegiwać się w piachu, w trawie na słońcu albo w cieniu. U nas najlepiej sprawdza się mata „dry bed". Dla akity potrzebna jest mata o wymiarach 80x100 cm. Wykonana jest ona z gęstego i długiego włosia, które przypomina nieco owczą wełnę ,a na spodzie ma antypoślizgową gumę, która zapobiega przesuwaniu się posłania. Dry bed doskonale sprawdza się jako mata samochodowa, z łatwością można ja zwinąć i zapakować na wyjazd. W naszym domu mata dry bed jest na stałe położona w klatce kenelowej. Jedna z wielu jej zalet jest jeszcze łatwość utrzymania jej w czystości – można ja prać w 40-60 stopniach i suszyć w suszarce do ubrań. Nawet bez tego mata schnie błyskawicznie.

Nauka załatwiania się w miejscach do tego przeznaczonych rozpoczyna się już w hodowli odkąd szczenię zaczyna kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne. Jeśli hodowca przykłada wagę do tego tematu, to już 8-tygodniowe akitki potrafią załatwiać się na dworze. W takiej sytuacji w nowym domku nauka wychodzenia na zewnątrz na siusiu i kupę pójdzie naprawdę gładko.
Jako nowy opiekun akity musisz znać kilka zasad postępowania:

1. dobrze odchowane szczenię nie załatwi się u pana na rękach ani na kolanach, nie załatwi się też na posłaniu – do tej czynności szuka miejsca ustronnego, gdzie może się rozluźnić i poczuć bezpiecznie
2. szczenię załatwia się po każdym posiłku, zabawie i spaniu, więc po tych aktywnościach najlepiej wziąć je na ręce i zanieść tam gdzie będzie mogło to zrobić (często widać, że się kręci szukając dobrego miejsca)
3. początkowo w domu możesz rozłożyć maty do sikania w razie nagłej potrzeby, z czasem przesuwaj je w kierunku drzwi wyjściowych, aż wreszcie zlikwiduj, a to miejsce umyj detergentem

Pamiętaj, że pęcherz malucha nie jest ani duży, ani bardzo elastyczny, co wyklucza możliwość czekania z sikaniem aż włożysz buty, kurtkę, zrobisz makijaż czy sprawdzisz porannego facebooka. Sukces przyjdzie szybko kiedy będziesz wyprzedzał potrzeby fizjologiczne szczeniaka i pamiętaj, że on się dopiero uczy – chwal kiedy zrobi tam gdzie trzeba, aż zakoduje sobie, że porządne i grzeczne akity załatwiają się tylko na dworze (lub na polu jak kto woli).

Może myślisz, że mieszkasz w bloku więc nie musisz przejmować się jakimiś tam ogrodzeniami, otóż nie! Masz akitę, więc temat jest jak najbardziej na rzeczy. Należy wiedzieć, że teren akity jest tam gdzie dojdzie/dobiegnie lub sięgnie wzrokiem, czyli wszędzie gdzie jest akita, tam jest jej terytorium. Zatem z tej perspektywy nie ma mowy o ucieczkach, jeśli gdzieś w ogrodzeniu jest przejście, to znaczy, że tam można, ba! po prostu TRZEBA przejść, bo może się tam czaić zło jakieś, które wymaga natychmiastowej reakcji obrony terytorium.

Stąd też na ogrodzonym bezpiecznym terenie akita puszczona luzem najpierw sprawdzi wszystkie dziury w płocie, a gdy żadnej nie znajdzie wtedy dopiero zauważy, że ma do dyspozycji 500 m2 wspaniałego wybiegu, trawę, piach, słońce, cień, krzaki, zapachy i oczywiście nieodzowną obecność swoich opiekunów, którzy właśnie odetchnęli z ulgą, że ich pupil jeszcze tu jest (= nie ma żadnych dziur i można się zrelaksować). Zatem gdziekolwiek idziesz musisz pierwszy sprawdzić wszelkie lifehacki'i, żeby nie szukać swojej akity na działce sąsiada albo w lesie za płotem. A na koniec dwie WAŻNE SPRAWY: 1/ szczeniaki potrafią przechodzić/utknąć pomiędzy szczeblami ogrodzenia 2/ bywają dorosłe akity, które przeskakują nad ogrodzeniem wys. 1,5 m – obu sytuacji doświadczyliśmy i możecie wierzyć – nie było tak zabawnie jak tu wszystko jest opisane :/

Akita jest psem nie sprawiających kłopotów w pielęgnacji. Sierść ma typową dla szpica, ale nie za długą, w dodatku z rodzaju „samoczyszczących”. Więc dla zdrowego akity kąpanie jest czynnością raczej estetyczną, a w przypadku szczeniąt bardziej socjalizacyjną. Dla akity i tak nie ma to żadnego znaczenia, bo na drugi dzień po kąpieli potrafi zakopać się w dziurze w poszukiwaniu kretów czy nornic, albo wskoczyć do śmierdzącego mułu w wysychającym bajorze :)  Nasze akity kąpiemy 1-2 razy w roku i ewentualnie przed wystawą. Polecamy stosować szampony i odżywki nawilżające firmy VULPES – są bezzapachowe, dobrze zmywają brud i są bardzo wydajne (koncentraty), co ma znaczenie w przypadku dużego psa.

Akita linieje 1-2 razy do roku, ale za to dość obficie, na szczęście krótko. W tym okresie przydatne jest częstsze wyczesywanie, co drugi dzień trymerem (zgrzebłem) hakowym – nie ma lepszego urządzenia do wyczesywania podszerstka akity! Oprócz zgrzebła mamy też zwykłą szczotkę drucianą, z którą zaznajamiamy szczeniaki od początku. Szczotkowanie sierści powinno być czynnością trwającą krótko, wystarczy kilkanaście ruchów szczotką z włosem i pod włos, oczywiście z wyczuciem. Od początku mała akita powinna być przyzwyczajana do zabiegów higienicznych: czesania, czyszczenia uszu, przemywania oczu, zaglądania do pyska itp. Więcej o tym piszemy w zakładce Żywienie i pielęgnacja akity

Przy odbiorze od nas szczeniaka otrzymasz jego metrykę wystawioną przez Związek Kynologiczny w Polsce. Metryka wystawiana jest po przeglądzie miotu; potwierdza ona, że szczeniak jest rasowy tzn. że ma rodowodowych rodziców z uprawnieniami hodowlanymi oraz że przyszedł na świat w hodowli zarejestrowanej w ZKwP. Metryka uprawnia do wyrobienia rodowodu. Sam rodowód to dokument wielkości A4 zawierający dane przodków naszej akity do piątego pokolenia wstecz.

Wyrobienie rodowodu jest dobrowolne. Posiadanie tego dokumentu nie zobowiązuje właściciela psa do wystawiania psa na wystawach czy do dalszej hodowli. Aby wyrobić psu rodowód należy zgłosić się do dowolnego Oddziału terenowego ZKwP z umową kupna i metryką urodzenia psa wydaną przez ZKwP. Niezbędne jest wstąpienie w poczet członków Stowarzyszenia. Czas oczekiwania na rodowód krajowy wynosi 21 dni roboczych. Zobacz też zakładkę Dlaczego rodowód FCI?

Socjalizacja właściwie przewija się przez całe życie psa. Najważniejsza i najbardziej intensywna jest ona w wieku 3-12 tydzień życia. Socjalizację szczeniąt zapoczątkowujemy w naszej Hodowli w wieku 3 tygodni, później na dalszych etapach musi ją kontynuować nowy opiekun (koniecznie przestudiuj artykuł Wychowanie akity). To jak psa wychowamy przyniesie efekt w postaci jego prawidłowo ukształtowanej psychiki, dobrych nawyków i zrównoważonego zachowania nawet w nowych nieznanych warunkach i sytuacjach. Przykładowo nawet jeśli nasz pupil nie miał nigdy okazji płynąć jachtem, będąc psem prawidłowo socjalizowanym, da się namówić na wejście na pokład, ponieważ ufa swojemu panu i wie, że nie spotka go nic złego...

Z pomocą socjalizacji przychodzi nauka w psim przedszkolu, a później szkolenia posłuszeństwa I i II stopnia. Nie chodzi bynajmniej o „wytresowanie” akity, bo jest to niewykonalne, lecz o zbudowanie pozytywnej i trwałej więzi z ludźmi-opiekunami, z którymi akita będzie czuła się bezpieczna i po prostu szczęśliwa. Nasze szczeniaki z Dworskiej Ostoi dostają kupon rabatowy na szkolenie w psim przedszkolu – uważamy, że to jest obowiązkowy punkt szczeniakowego ABC. Oprócz tego nowi właściciele otrzymują od nas socjalizacyjną check-listę, gdzie będą mogli zobaczyć jakie bodźce już z maluchami przerabialiśmy, a jakie zadania zostają do wykonania w nowym domu małej akity.

W tym punkcie koniecznie należy wspomnieć o kwarantannie. Jest to okres do 2 tygodni po szczepieniu przeciwko chorobom zakaźnym, w którym to okresie szczenię ma obniżoną odporność. Okres kwarantanny przypada niestety w najlepszym dla psiaka czasie do pierwotnej socjalizacji. Trzymając go tylko w domu w obawie przed zachorowaniem stracimy bezpowrotnie niepowtarzalną okazje do zaznajamiania naszej akitki z otoczeniem i różnorodnymi bodźcami. Można jednak pogodzić kwarantannę z socjalizacja zachowując kilka niezbędnych zasad:

1. pierwszy tydzień w nowym domku jest dla szczeniaka akity dużym stresem, w tym czasie unikaj wychodzenia z domu i szczepień, podobnie – kilka dnia po szczepieniu ogranicz wychodzenie z psiakiem
2. zabieraj malucha na spacer w miejsca nieodwiedzane przez inne psy, nie pozwalaj na kontakty z innymi psami, a także z przypadkowymi ludźmi na ulicy
3. kontroluj czy w nieznanym miejscu piesek nie wącha odchodów lub nie zjada odpadków
4. zabieraj psa na spacer po okolicy w torbie, albo na rękach, możesz iść w ten sposób do galerii handlowej albo w odwiedziny do znajomych
5. najwcześniej w wieku 2,5-3 miesięcy możesz już zapisać malucha do psiego przedszkola - na zajęciach będzie miał okazję na bezpieczny kontakt z innymi szczeniakami; porozmawiaj z prowadzącym szkolenie i upewnij się, że grupa dla Twojego pupila będzie dobrana pod kątem okresu kwarantanny
6. nie zapominaj o sprzyjających okazjach socjalizowania szczeniaka, takich jak jazda samochodem, przebywanie w różnych pomieszczeniach, chodzenie po różnych powierzchniach, odgłosy domowe i uliczne oraz inne bodźce z chceck-listy
7. 7-10 dni po ostatnim szczepieniu, które ma miejsce w wieku 3 miesięcy, Wasz piesek ma już wykształcona odporność i może hasać tam gdzie chce!

Wszystkie szczepienia są wpisane w książeczce zdrowia psa. Pierwsze szczepienie szczeniaka ma miejsce u hodowcy, kolejne szczepienia muszą być kontynuowane w odpowiednich odstępach czasowych:

1. po ukończeniu 6 tygodni – nosówka i parwowiroza (szczepionka typu DP)
2. po 3 tygodniach od 1) – nosówka, parwowiroza, zapalenie wątroby, parainfluenza (szczepionka typu DHPPi)
3. po 3 tygodniach od 2) – powtórka j.w.
4. po ukończeniu 6 miesięcy – wścieklizna (prawo w Polsce nakazuje szczepić w wieku 4 m-cy)
5. po ukończeniu 1 roku – szczepionka przypominająca: nosówka, parwowiroza, zapalenie wątroby, parainfluenza (DHPPi)

Szczepienie przeciwko wściekliźnie trzeba powtarzać co roku, szczepienie na choroby wirusowe można ponawiać co 2-3 lata. Tydzień przed każdym szczepieniem szczeniak powinien zostać odrobaczony. Dorosłego psa należy odrobaczać 2x do roku.

Zakup psa regulują przepisy kodeksu cywilnego, umowa zakupu szczeniaka jest więc standardową umową kupna/sprzedaży. W naszej Hodowli ZAWSZE zawieramy z nabywcami takowe umowy, widnieją w nich niezbędne  informacje dotyczące stron umowy oraz „przedmiotu” umowy, czyli psa. Jako jedni z nielicznych hodowców UDZIELAMY GWARANCJI NA ZDROWIE akit z naszej Hodowli.

Należy dodać, że kupujący – zgodnie z polskim prawem – zobowiązany jest zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych PCC. Wynosi on 2 procent ustalonej ceny i nabywca płaci go w swoim urzędzie skarbowym. Więcej o prawnych aspektach zakupu psa przeczytasz tutaj Odpowiedzialność hodowcy

Akity z Dworskiej Ostoi na pożegnanie dostają bardzo bogata wyprawkę, w skład której wchodzą:

1. książeczka zdrowia
2. metryka ZKwP (zobacz też RODOWÓD)
3. obróżka - nabywca szczeniaka musi przyjechać ze swoją smyczką
4. witaminy dla szczeniąt
5. karma BARF (mrożona)
6. karma sucha dla szczeniąt ALPHA SPIRIT
7. podkłady do nauki czystości
8. kupon rabatowy do psiego przedszkola (dla osób ze Szczecina i woj. zachodniopomorskiego)

Poza powyższymi dajemy nowym opiekunom listę niezbędnych akcesoriów dla akity, a także listę wykonanej socjalizacji oraz opis diety BARF. W drodze do nowego domu nie radzimy karmić malucha, za to przydać się może praktyczne poidło dla psa, które w razie konieczności można zabierać na dłuższe spacery i wyjazdy.

Akity - małe i duże - uwielbiają zabawki i bawią się nimi przez całe życie. Zabawa relaksuje, uspokaja emocje, jest formą nawiązania relacji. Kontakt i aktywna zabawa z człowiekiem zacieśnia więź, sprzyja powstawaniu dobrych skojarzeń z opiekunem. Nauka zabawy z psiakiem jest jednym z podstawowych punktów programu psiego przedszkola i szkoleń posłuszeństwa. Ponadto dla szczeniąt gryzienie zabawek przynosi ulgę podczas wymiany zębów.

Szczęśliwa akita okazuje radość nosząc w pysku zabawki, ale jak nie ma nic w pobliżu to chwyci skarpetkę, buty pańci, a nawet papierek, który znajdzie na podłodze. Dobrze, żeby od szczeniaka uczyć jakie przedmioty służą do zabawy, a czym się bawić nie wolno. Nuda skłania do różnych pomysłów, akita ma wiele radości i poczucia siły sprawczej kiedy rozrywa poduszkę i nurkuje nosem w jej zawartości... Wszelkie szkodliwe gryzienie należy przerywać, ale nie krzykiem, lecz skierowaniem uwagi na piłeczkę czy szarpaka. Niepożądane są zabawki miękkie, które szybko zostaną „pożarte” oraz gumowe piszczki, które, choć są atrakcyjne, wydają dźwięki jak zagryzany mały york :/ 

Jakie zabawki są polecane dla akity? Twarde piłki – akita raczej nie aportuje, ale kilka razy pobiegnie za rzuconą piłeczką, naturalne gryzaki, szarpaki (są świetne do zabawy z opiekunem), naturalne kości. Należy pamiętać, że akita mała i duża musi wiedzieć, że pan zawsze może zabrać zabawkę sprzed łap a nawet z pyska, pies nie ma prawa warczeć na właściciela. Akity lubią też pluszaki, ale są one nietrwałe. Do samodzielnej aktywności fizycznej i umysłowej posłużą kule do smaczków i gumowe kongi, które można „załadować” pachnącym pasztetem.

O żywieniu akity piszemy więcej w zakładce Żywienie i pielęgnacja. Każdy hodowca inaczej karmi swoje psy, a każdy pies ma inne nawyki i upodobania smakowe. Dużo się słyszy, że akity to niejadki i my również tego doświadczyliśmy kiedy nasza pierwsza akita doprowadzała nas do rozpaczy ciągłym wybrzydzaniem. Bywało, że przez kilka dni z rzędu Tejinashi ledwie skubnął jedzenie, które z takim zaangażowaniem szykowaliśmy. Teraz na szczęście nie mamy z psami kłopotów. Jedzenie zazwyczaj dajemy w miskach – polecamy miski na regulowanym stojaku, które wydają się być wygodniejsze zarówno dla psa jaki i dla opiekuna (miski nie pałętają się wszędzie, woda nie wylewa się).

Należy pamiętać, że jedzenie akit warto urozmaicać – każdy lubi czasem zjeść coś innego niż zwykle. Surowiznę (BARF) przeplatamy z suchym pokarmem, czasem nasze psy dostają jogurt, jajko, a często kości i kostki do gryzienia. Akity jak wszystkie psy lubią węszyć i tropić, więc od czasu do czasu rozrzucamy w trawie psie chrupki; do zabaw z nosem w domu może posłużyć mata węchowa (jeśli nie dysponujemy ogrodem lub działką). Zawsze pod ręką albo w kieszeniach mamy smaczki – mogą być to tzw. trenerki kupione w zoologicznym, albo zwyczajnie, pokrojony drobno, pachnący kabanos.