Doskonałą formą zacieśniania więzi są wspólne treningi w przedszkolu dla szczeniąt. W psim przedszkolu zajęcia prowadzone są w taki sposób, żeby maksymalnie wzmocnić relacje między opiekunem, a psem. Regularne „lekcje” skutkują tym, że szczeniak z radością i zainteresowaniem skupia uwagę na swoim przewodniku, pomimo tego, że wokół są inne psy.

Takie szkolenie powinno nauczyć Cię w jaki sposób pracować ze swoim czworonogiem, żeby kontrolować jego zachowanie również poza salą treningową. Luźna smycz, siad, oddawanie zabawek, skupienie uwagi, panowanie nad emocjami – to podstawy, które jest w stanie opanować przeciętny szczeniak, jeśli będzie wiedział czego od niego oczekujesz. Dlatego prawidłowa komunikacja to jeden z głównych punktów programu. Kolejnym z nich jest bezpieczna socjalizacja, czyli nauka prawidłowych reakcji na różnorodne bodźce i niecodzienne sytuacje. O socjalizacji piszemy więcej w innych działach, zachęcamy do przestudiowania zakładek: Wybór szczeniaka Odchów szczeniąt Socjalizacja szczeniąt Szczeniakowe ABC

Zanim będziesz uczył szczeniaka zasad i domowych zwyczajów stwórz w domu odpowiednie warunki dla nowego lokatora. W całym domu zabezpiecz miejsca, w których potencjalnie może dojść do szkód dla szczeniaka i/lub Twojego dobytku. Można chwilowo zwinąć dywan, zabezpieczyć wszelkie kable, podciągnąć do góry firanki i zasłonki, kwiatki umieścić poza zasięgiem ciekawskiej mordeczki, zrezygnować z długich serwet, które tak cudownie się ściąga ze stołu w najmniej spodziewanym momencie. Kiedy zabezpieczysz swoje mieszkanie, znacznie łatwiej będzie ci wyegzekwować posłuszeństwo od malucha.

Im rzadziej będziesz musiał psu czegoś zabraniać, tym lepiej. Jeśli szczenię będzie ciągle słyszało: nie wolno, zostaw, nie rusz, fe, brzydki pies, to po kilku dniach przestanie w ogóle reagować na jakiekolwiek zakazy. Kiedy zostawiasz akitę samą na kilka godzin, ogranicz jej dostęp do całego domu. Szczenię szukające sobie samotnie rozrywki niewątpliwie ją znajdzie. Dlatego trzeba przyjąć zasadę, że kiedy państwa nie ma w domu, malec przebywa w wyznaczonym, bezpiecznym miejscu, w którym ani jemu nie stanie się krzywda, ani nie zniszczy niczego ważnego.

Wiele stresu może zaoszczędzić klatka kenelowa, o której więcej piszemy w Szczeniakowym ABC. Maluch szybko zaakceptuje klatkę, gdzie będzie miał swoje posłanie i ulubioną zabawkę/gryzaka, który pocieszy w chwilach samotności. Pamiętaj, że w klatce powinny się zdarzać najmilsze rzeczy: mizianko za uszkiem, jedzenie, picie, najlepsze nagrody. I tam nie wolno na malca krzyczeć, karcić go ani marudzić. Jeśli gdzieś narozrabia, ale uda mu się zwiać do klatki, musi nastąpić całkowita amnestia. Chodzi o to, aby psiak traktował klatkę jak swoją ulubioną miejscówkę i bezpieczne schronienie.

Przełom behawioralny, to moment, w który zachowanie psa ulega zmianie, najczęściej pod wpływem przemian hormonalnych. Psy domowe, w tym akity, przechodzą trzy przełomy behawioralne. Pierwszy z nich występuje około 4 miesiąca życia, kolejne czekają nas gdy pies ma 8 i 18 miesięcy. Problem behawioralny to zachowanie nietypowe, utrudniające wspólne funkcjonowanie: obgryzanie przedmiotów, agresja wobec innych zwierząt, lęk socjalizacyjny, ucieczki, nieposłuszeństwo.

Pierwszy przełom następuje w okolicach czwartego–piątego miesiąca życia i  pokrywa się w czasie z wymianą zębów. To ten moment, kiedy nasz słodki szczeniaczek przestaje być właśnie szczeniaczkiem a staje się psem. Uczy się funkcjonować w psim świecie, respektować istniejące w nim prawa i obowiązki. Relacje z pobratymcami i zabawa z nimi staje się jego naturalną potrzebą, na którą trzeba pozwalać oczywiście pod kontrolą opiekunów. Wymiana zębów w tym okresie może skutkować też pobudzeniem i wzmożoną potrzebą gryzienia przedmiotów.

Drugi przełom behawioralny pojawia się około ósmego miesiąca i towarzyszy mu prawdziwa burza hormonalna. To jest też moment, gdy pies zapomina, co to jest siad!, waruj!, do mnie!; na tą chwilę ma dużo ważniejsze potrzeby instynktu, który się właśnie włączył. Do tej pory wiedział, że jest psem, a teraz wie już jakim. Może się też zdarzyć, że na nas warknie, dlatego, że on po prostu dojrzewa i wykrzykuje nam, że jest dorosły. To też czas psich lęków (tzw. faza duchów), a w relacji z człowiekiem okres niesubordynacji i uporu. Szkolenie w tym czasie, acz bardzo konieczne przypomina orkę na ugorze...

Trzeci, ostatni etap przechodzimy spokojnie. Pies ma około 18 miesięcy i odzyskuje stabilizację, a my, wraz z nim... Oczywiście pod warunkiem, że nie poddaliśmy się na drugim etapie, cierpliwie i konsekwentnie egzekwując psie posłuszeństwo :)

Szczeniaki są dość przewidywalne, a ich zachowania wynikają z natury psa jako takiego oraz wczesnej socjalizacji jaka ma miejsce w macierzystej hodowli. Jednak zawsze coś może potoczyć się niegodnie z planem, ponieważ każdy pies jest inny, nawet jeśli to bliźniacze rodzeństwo z jednego miotu. Dlatego w przypadku pojawienia się nieprzewidywalnych problemów z psem (nie tylko w wieku szczenięcym) skonsultuj się z doświadczonym behawiorystą, który w uznanych przypadkach pomoże w reedukacji, a czasem resocjalizacji niepożądanych zachowań.