Jeśli mieszkamy w bloku, nie mamy wyboru – psa trzeba trzymać w mieszkaniu. Co jednak postanowić, kiedy mamy osobny dom z ogrodem? Trzymać psa cały czas na dworze czy też pozwalać mu wchodzić do środka? Trzeba pamiętać, że akity to psy bardzo rodzinne i nie są szczęśliwe, jeśli trzymane są oddzielnie od rodziny. Akita nawet mieszkając na zewnątrz musi być częścią stada. Kiedy zostaje bez codziennego kontaktu z człowiekiem pies uwstecznia się w socjalizacji, wycofuje, nabiera dziwacznych zachowań (nadpobudliwość, lękliwość, agresja).

Jeśli zdecydujesz, że pies jednak będzie mieszkał w budzie, pamiętaj, żeby zapewnić mu bezpieczne i ciepłe schronienie. Najważniejszy jest wybór odpowiedniej budy, chroniącej nie tylko przed zimnem, ale i upałem, jej odpowiednie usytuowanie oraz wyposażenie. Buda dla psa musi być szczelna, nieprzepuszczająca deszczu, śniegu i wiatru, koniecznie ocieplona. Należy także pamiętać o odpowiednich rozmiarach schronienia – konstrukcja musi być na tyle wysoka, by pies mógł w niej swobodnie stanąć, ale na tyle mała, aby nie było mu w niej zimno (pies ogrzewa powietrze własnym ciałem).

Wybierając budę, warto zdecydować się na taką ze zdejmowanym dachem – można wtedy łatwo ją posprzątać i w razie konieczności, naprawić. Każda buda powinna być także zaopatrzona w przedsionek, który, tak jak wiatrołapy w naszych domach, będzie chronić czworonoga przed podmuchami wiatru i chłodem. Dno budy należy wyścielić słomą, która nie pochłania wilgoci, lub specjalnymi materacami przeznaczonymi do stosowania na zewnątrz.

Akita mieszkająca w domu z ogrodem zapewne często będzie korzystać ze sposobności bycia na zewnątrz. Przestrzeń, trawa, słońce i chłodny cień - wszystko to będzie docenione przez naszego pupila. Zwłaszcza szczeniaki z zapałem oddają się węszeniu, buszowaniu w krzakach i próbowaniu wszystkiego ząbkami.

Na małą akitę czyha niestety wiele niebezpieczeństw, opiekun powinien stale czuwać nad przebiegiem wesołej zabawy w ogrodzie. Trzeba bezwzględnie zabezpieczyć teren posesji i co jakiś czas sprawdzać czy nasz podopieczny nie planuje ucieczki jakąś zapomnianą dziurą w płocie czy podkopem (akity nie uciekają, ale z pewnością wykorzystają każdą możliwość poszerzenia swojego zasięgu). Również wiele pięknych roślin ogrodowych jest trujących dla psów i kotów - zjedzenie trującej rośliny może skończyć się tragicznie dla Twojego pupila! Lista szkodliwych dla zwierząt domowych roślin jest bardzo długa, ale tylko niektóre gatunki są silnie toksyczne, a spożycie ich może skutkować śmiercią zwierzęcia. Należą do nich: cis, ligustr, wawrzynek, złotokap, konwalia, napastrinca, ostróżka, rącznik, tojad i wiciokrzew - zadbaj o to, żeby twoja akita nie miała okazji się z nimi bliżej zapoznać. Cały artykuł o trujących roślinach TUTAJ

Niezależnie od tego czy pies mieszka w domu czy w budzie, dla obopólnego dobra i zdrowia psa i człowieka, ważne są regularne spacery. Psowate to zwierzęta z natury „szwendające się” i na wolności w sposób naturalny pokonują codziennie wiele kilometrów. Połączone jest to z eksplorowaniem nowych terenów i węszeniem. To tylko jedna z potrzeb psa, ale za to bardzo ważna, czasem ważniejsza od zdobywania pożywienia. Spacer połączony ze swobodnym węszeniem to dla akity ogromna przyjemność.

Wystarczy tylko troszkę więcej wysiłku aby zabrać psa na wybieg czy interesujący spacer do lasu. Oczywiście prowadzimy akitę na smyczy lub długiej lince, która zapewni mu maksymalną swobodę pod kontrolą opiekuna. Długie spacery oprócz aspektu zdrowotnego pełnią jeszcze inną ważną funkcję - wspólne odkrywanie nowych terenów buduje wieź między człowiekiem a psem. Czas spacerów z akitą możecie również wykorzystać na wspólną zabawę i ćwiczenie komend. Jeśli wychodzisz na krótki spacer po okolicy staraj się co jakiś czas zmieniać trasę spaceru. Pamiętaj o wodzie w upalny dzień, pamiętaj też, żeby nie forsować akity nadmiernym ruchem przed ukończeniem 1,5 roku (w trosce o stawy). Dla bezpieczeństwa zawsze przypinaj do obroży/szelek identyfikator i jakiś element odblaskowy. Latem zabezpiecz psa (i siebie) sprayem przeciwkleszczowym.

Fajnie jest jeśli razem z akitą macie zaprzyjaźnione psy, z którymi można pójść na wspólny spacer. Wspólne zabawy, obwąchiwanie krzaków i kopanie dziur z pokojowo usposobionym psim kumplem jest równie przyjemne jak bliski kontakt z opiekunem. Warunkiem jest wszakże, żeby były to kontakty pozbawione agresji. Nie każdy pies polubi naszego akitę, a nasza akita polubi nie każdego psa, ale warto socjalizować akity od małego. Wprawdzie wraz z wiekiem przychodzi okres dojrzewania i różne próby sił z użyciem zębów, ale akita przyzwyczajona do obecności innych psów nauczy się powściągać emocje. Jeśli nie będzie w stanie się opanować nawet wtedy nie powinno się rezygnować, lecz zastosować kaganiec, który może pomóc naszemu zadymiarzowi. Ale uwaga: Każdy pies jest inny i nic na siłę. Jeśli masz akitę, który mimo wszystko nie dogaduje się ze znajomymi psami, nie warto zmuszać go do takich kontaktów, ponieważ może to powodować stres i różne zachowania kompulsywne.